De Reis' nah Sri Lanka

1. Öwerraschung!

Rieke hett ehre Fründinnen vertellt dat sei mal äben för achteihn Dag nah Sri Lanka fleigen wull. De drei Frugens hem för 'n Oogenblick utseihn, as de Kauh, wenn dat dunnert un Rieke harr sick gor nich wunnert, wenn se sick to'n Frageteiken verbagen harren. De Fragen kemen denn ok prompt as so'n Gewidderschuer up oll Rieke dalprasselt. "Glöwst du, dat du dat noch kannst? Du bist doch keine twintig miehr!" "Wie kümmst du blot up sonne narrsche Idee? Wecker hett di dissen Floh in't Uhr sett?" "Wotau sall dat gaud sien? Kannst du nich mit dienen Noors to Huus sitten blieben?"
Väle Fragen - väle Antwuurten! Dorvon, dat sei dat würklich noch künn, wier Rieke sülben nich so ganz öwertügt, öwer dat wull se up keinen Fall taugäben. De Frag' hett se vörsichtshalber gor nich ierst beantwuurt'. De Antwuurt up de tweite Frag' wier denn all genauer: "To de Reis' bün ick kamen, as de Jungfru tau'n Kind - ahn mi wat dorbi to denken. Mien Schwiegerdochter, mien Soehn un ehr lütter Enkel wieren gistern bi mi to Besäuk. Dat is för mi allein all'n Grund, sick to freugen. Mien Jung vertellte, dat hei wedder mal nah Sri Lanka fleigen wull, üm sienen Skiunfall von den letzten Winter uttokurieren, dat güng dor meist in'n Schwiensgalopp un 1,2,3 wierst du dien Weihdag los. In mienen Kopp dreihte sick ganz fix 'n Karussell, dat let mi kein Tied to'n Öwerleggen un so schöt ick denn gliek los: "Dat künn ick ok gebruken!" Kum harr ick dat utspraken, kem von mien Schwiegerdochter de Antwuurt: "Wenn du mitfliegen willst, könnten wir das noch hinkriegen. Wir buchen per Internet nach!" In'n sülwigen Moment, wedder ut den Lameng, hew ick seggt, dat ick dat giern wull. Abends kreg ick all per E-Mail de Nahricht, dat Flug un Unnerkunft för mi klor wieren."
Von dor an dreihte sick bi Rieke allens blot noch üm de Reis'. Väl Tied wier nich grad miehr, öwer wat an Fixigkeit nich miehr geiht, dat kann Erfohrung un Öwerleggung ersetten. Sei wüßt all, dat dor dwors Rägentied is, öwer warm is dat liekers, also brukt man blot Sommersaken un de möten ok noch schön dünn un licht sien. Dorför is nich väl Platz nödig un deswägen wör woll 'n middelgroter Kuffer langen. De Sommerkleder legen noch ümmer in den Upsatz von dat Klederschapp, wiel dat hier noch ümmer so kolt as in'n Harfst orrer Frühjohr wier. 'N beten lütten Kram müßt noch besorgt warden un denn künn dat sachten losgahn.

Fortsetzung folgt!