Herrendag
orrer Himmelfohrt
Wenn junge Kierls mit ‘n
Bollerwagen üm de Hecken trecken,
dat Fohrtüg schmückt mit
väl Fleder un Maiengräun,
wenn de groten Bengels sick
as lütte Kinner freun
un sick to ne Rast in dat
frühjohrsfrische Gras utstrecken,
Denn is Herrendag orrer ok
Himmelfohrt.
Toierst giwt dat mal ‘n
orrigen Pappbecker vull Beer,
denn ward ok gliek de Grill
upstellt un mit Kahlen beschickt,
un wat möt dortau wedder
her?
‘N Pappbecker vull Beer.
Un wenn de Jungs plietsch
sünd un ehr dat glückt,
denn sünd de Kahlen bald
dörchbrennt un in Glaut,
de Taustand is för dat
Grillen siehr gaud.
dat Fleisch ward upleggt,
kann bi lütten goren,
un sachten mit Beer för
sick hen nu schmoren
un wat möt dortau wedder
her?
Na klor, ‘n Pappbecker vull
Beer.
Endlich is dat nu sowiet, de
Männer kaenen äten,
Fleisch, Salat un ‘n bäten
Brot, dat deiht ehr god.
Dat Drinken ward dorbi ok
nich vergäten –
wat möt dortau nu wedder
her?
Is doch klor, ‘n Pappbecker
vull Beer.
Dat Äten un Drinken treckt
sick hen,
De Buk is vull, de Blas’
ward drücken
un dorüm deiht ok so denn
un wenn
sick einer achtern Busch
verdrücken.
Doch kum is dat rut, wat möt
wedder her?
Ganz gewiss ‘n Pappbecker
vull Beer!
Von dat väle Beer
ward langsam de Kopp nu
schwer.
Se fangen an to lallen,
de Kopp deiht up de Siet ehr
fallen
de Oogen klappen sachten to,
un se hebben endlich Roh.
Nu geiht dat ok ahn dat Beer
un dat Fatt is ja ok all
leer.
Doch plötzlich giwt ‘n
Schuer Rägen,
un is dat süss ok woll ‘n
Sägen,
nu makt ehr dat gor kein
Plesier.
Nah Hus ward man sick fix
bewägen
un düsterblag is nich nur
de Hewen.
Mudder fragt feniensch:
„Willst du noch ein Bier?“
De Antwurt?: „Dorup kann
ick gaud verzichten.
Wi deden ‘n ganzet Fatt
vernichten,
tau mi ‘n Gefallen, lat mi
slapen
un segg blot nich, ick bün
besapen.“
Helga
Niemann-Gau