Son Schiet

Son Schiet (RiekeXL)

In uns plattdütsche Muddersprak is dat nich grad wat Böses, wenn einer dit Wurt in den Mund nimmt, nee - mitunner kann dor sogor wat ganz Leiwes mit utdrückt warden, so wie dat bi uns west is. Mien Mann wier mien Schieter (orrer ok de grote Schieter), ick wier sien Schieterle un uns Hund de lütte Schieter. Dat wier genauso gaud meint, as wenn einer "mien Herzing", "mien Säuten" orrer sowat seggt.

´N lütten Schietbütel is wat ganz Nüdliches un bestimmt nich bös meint. Seggt man öwer to einen Groten: "Du Schietbütel!", denn möt de woll nahdenken, ob he wat falsch makt hett!
Schietwäder un Schietkram is ok nich grad wat Gaudes, tomindest is dat wat, wat uns nich passen deiht. Krichst du to hüren: "Ick war di wat schieten!", denn kannst man glöwen, dat dat, wat du wißt, gewiß nich makt ward.Wenn du in de Schiet peerst, villicht sogor dorin faatst, denn sal dat twors Glück bringen, erfreut is öwer woll keiner öwer dat Mallür.

De Buer un ok de Laubenpiepers kümmt de Schiet von Käuh, Pier orrer anner Veihtüg grad torecht, üm up den Acker orrer in den Goren ´n beten miehr to ernten. För de is Schiet pures Gold.
Ein Schietbüx is bestimmt kein Held un wenn em dat ok noch schietegal is, denn is mit em (orrer ehr) nich väl los. Ein, de giern in de Fähler von anner Lüd rümstochert, von den seggt man ok: "He wöhlt in de Schiet as´n Schwien!"
Dat Geld nich stinkt, hem all de ollen Römer rutfunnen un wenn dat ok von´n Schiethus kümmt.
Dortau mücht ick juch nu giern noch einen Witz vertellen, denn ick mal bi einen Utflug nah de schöne Insel Hiddensee hürt hew:Bi´n Ehepoor in de mittleren Johren hett dat to Middag Pelltüften mit Matjeshiering gäben un as sick dat gehürt ok orrig Zipollen (Zwiebeln) dortau.
Dat schmeckt ja gaud, öwer dat bläht doch tämlich dull. To Hus wier dat egal west, se hem öwer Kinokorten schenkt kregen un wullen de nich verfallen laten. Se treckten also los un harrn tatsächlich Glück - dor spälte ´n Kriegsfilm mit väl Geknalle un Geballer. "Dit is gaud" dachten se, "denn kann dat keiner hüren, wenn mal wat afgeiht" Dit güng ja nu ok ne ganze Tiet gaud, öwer plötzlich sprüng achter de Beiden ne Fru von ehren Sitz up un seggte to ehren Mann: "Wie gahn nah Hus, nu hem se dat Schiethus droppen!"

Ein Text von: RiekeXL